مائده

چگونه می تواند این انسان خاکی و آلوده به گناه جز با یاری خداوند  از انسانی سخن بگوید که از نور عظمت الهی خلق شده و خداوند پیش از خلقت آدم ابوالبشر (ع) وی را از نور خویش آفرید و در زیر ساق عرش خود جای داد و پیوسته به تسبیح و تقدیس و تحلیل و تمحید حضرت حق اشتغال داشت.

فاطمه علیها السلام بزرگ بانوئی است که چون خداوند نور او و پدر و شوهرش  و دو فرزندش حسن و حسین (ع) را آفرید ، ولایتشان را بر ملائکه و سایر مخلوقات عرضه داشت ، قبول کنندگانش از مقربان و منکرینش از کافران به حساب آمدند. فاطمه (س)   عالمه ای است که خداوند علم به << ما کان و ما هو کائن و ما لم یکن  >> را تا قیامت به آن عطا فرمود و عارفه ای است که به هر چیز آگاه بود و  فاطمه که به علم از جهل و نادانی جدایش کردند.

حضرت فاطمه زهرا در تابلوی حقیقت نمای قرآن ، پر جاذبه ، کامل و بی همتا و بی نظیر است و نمونه و اسوه و بر جسته ترین الگوی کمال و ترقی  و جمال ظاهری و معنوی است.

او در تابلوی کتاب خدا که جز واقعیت ها را نشان نمی دهد ، معنا و مفهوم سوره مبارکه کوثر است. از مصادیق بارز و درخشان آیه مبارکه ی << تطهیر >> این سند قداست و پاکی و برازندگی است.

ایشان از چهره های بزرگ آیه شریفه مباهله ، از شخصیت های  والای آیه کریمه << قربی >> و از بندگان خاص خدا در سوره مبارکه  << هل اتی >> هستند.